Sneeuw!

Waar begin je na zo een dag als vandaag? Want deze dag had alles. Van mooie landschappen tot gekke glijders en van sneeuw tot gezellige mensen. Nou vooruit laten we beginnen bij het begin.

Smorgens tussen 07.00 en 08.00 mochten we ons melden voor de technische keuring en het checken van de tickets. Olav slaagde met slag en wimpel en daarna was het wachten op de start van 09.00. Voor de start werden alle auto’s netjes opgesteld en konden we alles bewonderen. Wat een toffe wagens! Een medesubaru notabene in het paars oranje, mooie gouden BMW’s, een Mariokart wagen (waar we even mee hebben gespeeld) je kan het zo gek niet bedenken.  Het weer zat helaas niet mee. Flinke regen bij de start locatie.

Rond 0900 uur gingen we los. We konden kiezen uit een korte of lange route. Qua kilometers maakte het niet veel uit, maar qua reistijd scheelde het een uur. Wij kozen uiteraard de lange route. Die voerde ons eerst een stukje langs de snelweg maar na een uurtje rijden reden we ineens op schitterende Zweedse binnenwegen. Mooie rode huisjes, meren en bossen.

Rond 12.30 kwam over de app groep een melding dat we moesten opletten voor gladheid. Er was een auto over de kop gegaan. Daar schrokken we wel even van. Er lag nog niet eens sneeuw en het was niet mega glad. De inzittenden waren ok, maar de auto is afgeschreven. We reden rustig verder door de kronkelwegen, genietend van het uitzicht. Langzaamaan werd de wereld steeds witter en witter. De regen ging over in sneeuw en de landschappen werden bijna nog mooier.

Na de pauze mocht ik ook even rijden. Letterlijk even want binnen een half uur weet deze doos de bocht niet te halen. Van onze redders in nood moest ik zeggen dat het eigenlijk de schuld was van de navigator omdat die te laat aangaf waar de afslag was. Binnen 5 minuten waren we weer los en nadat Henri zijn hartslag weer was gehalveerd reden we verder. Om binnen enkele minuten weer stil te staan voor de volgende auto die naast de weg was. Zo is ons mooie kinetische sleeptouw (Dank je wel sinterklaas!) toch al 2 keer ingezet vandaag.  De regels van de carbagerun zijn simpel: je helpt elkaar. En dat werkt goed.

Toch zijn er ook mensen die bijvoorbeeld niet aan de kant gaan om anderen langs te laten of het allemaal heel spannend vinden. Zo hebben we in totaal ruim 1,5 uur stilgestaan in de zweedse bossen omdat er een heuvel was waar een aantal niet goed opkwamen. Via het bakkie kwam al gauw door dat sneeuwkettingen werden aangeraden. Nu heeft onze Olav 4-wiel aandrijving dus we dachten eerst we doen het niet. Maar ja, als je toch al een uur stil staat, ga je toch twijfelen en dus gooiden we de kettingen er op.

Toen we eindelijk weer gingen rijden bleek de heuvel best mee  te vallen. Beetje vaart maken en gang houden.  De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat er een vrachtwagen op de heuvel stond, die dus een flinke tegenligger was. Tegen de tijd dat wij er aankwamen was deze aan de kant gegaan. Er hebben schijnbaar teams ruim 4 uur daar in het bos gestaan. Dat beloofd nog wat als we morgen nog meer sneeuw gaan tegen komen.

Wij hebben veilig de finish gehaald. Dat gold zeker niet voor alle teams. Van kapotte homokineten tot een kapotte distributieriem…het blijft spannend met zo’n oude wagen.  Op de finish locatie stond eten klaar. We hebben echter stiekem niet binnen gegeten, omdat we werden uitgenodigd mee te barbecueën met een van de teams die ons uit de sneeuw trokken.   We hebben een top dag gehad. Nu al zin in morgen. En Henri… die rijdt….