De laatste dag. Althans van de routes. We rijden vandaag van Dombas naar Bergen. Een route van ruim 8 uur zonder stops. De eerste twee uur zijn snelweg met regen. We vallen bijna in slaap. Maar er zijn mensen vroeger vertrokken dan wij en die zeggen dat er verderop weer sneeuw is.
Inderdaad slaan we af naar weg 250. Een mooie bergpas. De regen zet om naar sneeuw en de wereld wordt weer witter. We klimmen gestaag de berg op, maar staan dan plotseling stil achter twee medebarrelaars. Zij helpen enkele motoren met zijspan, toevallig ook uit Nederland. Met eerst een klein sleepje. De heren besluiten om te keren. Het is té glad voor hun vervoersmiddel.
We gaan weer verder, maar stil staan op een gladde helling is niet voor elke auto weg gelegd. Voor Olav is het geen probleem, maar één van de volvo’s komt niet van de plek. We haken ze aan en nemen ze mee naar een stuk vlak voor een afdaling. Als ze gang hebben, kunnen ze het op eigen kracht.
Voor ons is weer een motorrijder met zijspan. Deze held is doorgeploeterd. Niet doorhebbende dat zijn maten het al hadden opgegeven. We zijn benieuwd hoe die elkaar weer gaan tegenkomen.
Wij genieten van de mooie witte route.
Helaas gaat de sneeuw weer over in regen als we de pas weer af zijn. En daarna weer over in sneeuw. En weer in regen. Zo gaat het een beetje de hele dag door.
Vandaag staat ook de langste tunnel van Europa op het programma. De Lærdalstunnel is 24,5 km lang. Om het een beetje op te breken hebben ze op een aantal plekken gekleurde led verlichting. We nemen ook nog de Gutvanger tunnel van bijna 12 kilometer mee en nog diverse andere tunnels. We zijn de tel kwijtgeraakt maar gokken vandaag zeker 50 tunnels te hebben gezien. Je zou er tunnel visie van krijgen.
Net na de koffiepauze begint Olav ineens te brommen. Het lijkt er op dat de fix van Henri voor de uitlaat niet gehouden heeft. Het kan geen kwaad, maar maakt wel een hoop lawaai wanneer je gas geeft. Ach, nog maar 121 km tot we in Bergen zijn en Henri weer onder Olav kan duiken.
Dit is trouwens het land van Subaru’s. We hebben er vandaag zeker 30 gezien. En nu denk je misschien: is dat zo bijzonder? Als je bedenkt dat er in Nederland het afgelopen jaar rond de 60 verkocht zijn, is de kans de ons vrij klein dat je er een tegenkomt.
Sonny en Ronald zijn inmiddels aangekomen in Amsterdam met het vliegtuig. En wij doen vanavond met de survivors een hapje en een drankje. Morgen stappen we op de boot voor een laatste feestje en de prijsuitreiking.
Dat was een rit met hindernissen en een lange rit. Hopelijk is iedereen aangekomen, behalve dan de twee pechvogels. Die Olav. Onverwoestbaar en iedereen ten dienste. Nog een veilige reis naar Naarden.
Wel een hoop gedoe onderweg. Dit zal wel de laatste sneeuw zijn van jullie reis morgen een rustdag op de boot. Hoop dat je nog iets kan doen aan de uitlaat. Veel plezier verder voor de rest van de reis.
We hopen dat die laatste 121 km in sneeuw en regen en dus gladheid goed zijn gegaan. Doe het morgen rustig aan naar de boot geniet van het afscheidsfeestje en bereidt jullie voor op het wisselvallige (dus buien, wind en af en toe een opklaring)weer in ons eigen landje. Groetjes.