Dag 13 – Trondheim – Dombas

We staan vroeg op. Henri gaat met Tonnie naar de Biltema en scoort Gun Gum. Dat is een goedje dat met warm worden helemaal uit hard en perfect is voor snelle uitlaatreparaties. Judith wandelt ondertussen een rondje door Trondheim met Arwin. Als je er toch bent…

We mogen Olav in de garage onder het hotel zetten en al snel staat deze op twee assteunen. We dachten dat de uitlaat gescheurd was. Het bleek mee te vallen. De lambdasensor was los, schroefdraad dol. Ook dat geeft een gat in de uitlaat en zorgt voor een enorme bonk geluid waar menig autobezitter jaloers op is. Met de Gun Gum repareert Henri de boel weer dicht. Dat gaat nergens meer heen en Olav klinkt weer als zichzelf.

Al een tijdje hebben we nog een ander probleem. Af en toe piept het links voor. Dat piepen is nu niet meer af en toe maar is een continu snerpend geluid. We besluiten in Trondheim een garage op te zoeken en de wiellager te laten checken. Die vervangen kan Henri namelijk niet zelf, ook al hebben we er een bij ons. De eerste garage waar we aankloppen wilt ons gelijk helpen. Tuurlijk! Rij maar naar binnen. Ze hadden het druk, maar vonden dat ze moesten helpen. En voor we het weten staat Olav op de brug. De Noren zijn toch maar fantastische mensen.

We vertellen onze groep dat zij vooral de route moeten doen. Vandaag staat namelijk de Atlantic Highway op de route. Die kennen we nog van vorig jaar en is zeer de moeite waard.Ongeveer 2 uur later zijn wij op pad. Olav is nog nooit zo stil geweest. Geen gepiep, gekraak of gebrom. We hebben nog een klein doosje met Team Olav shotjes. Deze geven we aan de vriendelijke monteurs. Een uiteraard betalen we ook gewoon 😉

We sjoeven door mooie wegen terwijl de sneeuw steeds verder verdwijnt. Eén van de teams heeft een kortere route genomen maar de oranjebrigade en de smeernippels zijn gewoon onderweg. Bij de eerste ferry zijn de twee andere teams blijven wachten. Ze hebben daar geluncht en zo komt het dat we ineens weer samen rijden. Het zonnetje schijnt vandaag en we genieten van de mooie route.

Bij de Atlantic Highway stoppen we natuurlijk voor een foto en drone sessie. Waar we vorig jaar bijna van de weg afwaaiden was het nu rustig, zonnig en kalm. We maken wat mooie beelden en een foto natuurlijk. Op naar ons hotel via een nog steeds mooie route. Want morgen is het een lange dag naar Bergen.

Helaas gaan The Dukes het niet redden naar Bergen. Naast de dynamo problemen bleek ook nog eens dat de distributieriem een eigen leven is gaan leiden. De auto gaat naar de sloop. De man daar zal wel denken: verdorie kwam er gisteren iemand om een dynamo van een v40 vragen, krijg ik vandaag een v40 binnen. Ronald en Sonny zullen via de verzekering thuis komen. Of dat vliegen of met een auto is weten ze nog niet. Het is iniedergeval flink balen. Maar zoals ze zelf zeggen: we zijn naar de Noordkaap geweest. En dat was het doel. En het laatste drankje met zijn allen, die doen we dan maar in Nederland.

2 Comments

  1. Jullie hebben wel een paar bedakkedagen (Volendams) achter de rug. Voor jullie op te lossen voor jullie maatjes niet en dat is natuurlijk shit. Houdt het voor de rest heel. groetjes.

  2. Wat een pech voor de dukes. De borrel in Nederland zal er niet minder om smaken. Lekker dat olav weer als een zonnetje rijdt. Nu de laatste kilometers , met als laatste Noorse stad Bergen. Ik hoop dat jullie nog wat tijd hebben om langs de haven met z’n schilderachtige huisjes te lopen. Nog veel plezier.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *