Vandaag is een rustdag. Of eigenlijk moeten we zeggen: een dag zonder route. Want rusten doen we niet.
Judith is al vroeg wakker om de parkeermeter voor de auto te regelen. De Finnen hebben blijkbaar nog muntgeld op zak om te kunnen parkeren, maar Judith helaas niet. Het alternatief is parkeren met een app. Maar ook dat faalt, omdat de apps Nederlandse telefoonnummers niet snappen. Henri weet raad. Hij kent immers een Fin en Juusi fixt het parkeren voor ons. Mijn moeder zei vroeger altijd al: kennis is handig, kennissen zijn handiger.
We gaan deze ochtend met zijn allen op pad naar het ijshotel. Een van de Volvo’s wil niet starten, maar met vereende krachten lukt het gelukkig weer.
Het ijshotel is erg indrukwekkend. We mogen alle kamers bezoeken, het restaurant en de ijsbar. Daar drinken we met zijn allen een warme chocolademelk.We spelen nog even op heuvel met slees en sneeuwbanden.
Wanneer we het hotel weer verlaten worden we aangesproken door twee Nederlandse dames. Ze willen weten of we van de carbagerun zijn. We leggen uit dat we met iets soortgelijks meedoen namelijk de Barrelchallenge. De dames vragen of ze met ons en met de auto’s op de foto mogen.Het blijkt dat deze dames 4 jaar geleden een carbagerun zouden doen. Echter kreeg een van de dames voor de run een ongeluk waarbij ze een van haar benen verloor. Naast het lange herstel was meedoen aan een carbagerun daarna niet meer mogelijk. Tot ze vorig jaar het plan opvatten om op hun eigen voorwaarden een roadtrip te maken. Hun eigen carbagerun noemden ze het. En nu stonden ze hier en zijn ze op de Noordkaap geweest. Dus natuurlijk gingen we met zijn allen op de foto! En Henri gaf een van onze rallybordjes aan de dames.
We rijden door naar Santa Claus Village. De kerstman zelf is erg druk. Er staat nogal een rij. Na wat souvenirs te hebben gekocht gaan we naar het grote plein waar live een webcam staat. En waar we dus ook worden gespot (die subtiele gele jas helpt). We staan op de poolcirkel!
We koken vanavond in ons appartementje en gaan daarna op weg naar onze avond activiteit: een sneeuwscootertocht. Het oorspronkelijke doel was om savonds te gaan zodat we naar een mooie donkere plek konden scooteren en daar het Noorderlicht te zien. Maar jullie weten al dat wij nooit zoveel mazzel hebben. Vandaag sneeuwt het, niks heldere lucht. Maar het was een mooie tocht.
De stappenteller staat op ruim 20k stappen. Rustdag noemen ze dat.
Morgen weer door naar het noorden.
Een welgestelde dag met een mooi verhaal. Vandaag nog verder naar het noorden. Hoop en duim voor jullie dat het noorderlicht zich laat zien.
Zo te lezen verdraait hij mijn woorden weleens. Ik bedoel een welbestede dag natuurlijk.
Wat moeten jullie nou met een rustdag? dit is toch veel leuker! Als jullie oud en versleten zijn kan die rustdag altijd nog ergens ingepland worden. En laat het een troost zijn wij zien ook geen noorderlicht alleen maar regen maar wel warm je geloofd het niet tussen de 10 en 15 graden dus Jus misschien kun je je manteltje nog inruilen voor een knap prijsje.
Groetjes.