Afgelopen zaterdag reden we met zijn drieën richting Frankrijk. In het kleine stadje Lievín ontmoetten wij een aantal andere rijders. De meesten van hen hebben we eerder ontmoet tijdens de Dutch rally. Zondag ochtend worden we bij het ochtend gloren verwacht in Calais. Team Sixofus geeft aan iets later te zijn. Later wordt steeds later tot blijkt dat ze vlak bij Lievín stil staan. De echte rally cultuur komt gelijk boven. En aantal pakken de auto en gaan kijken of ze kunnen helpen.
Bij stom toeval ziet een Fransman, die zelf volkswagen-fan is, hun staan. De beste man heeft toevallig een doos met onderdelen in zijn kevertje. En je verwacht het niet, maar het onderdeel dat Arjan & Tessa nodig hebben om de koppeling zit er tussen!! En wij maar steeds zeggen dat Fransen geen leuke mensen zijn. Deze beste man is de uitzondering!
De inmiddels gearriveerde hulptroepen besluiten samen met Sixofus om de bus naar het appartement te slepen en daar de werkzaamheden uit te voeren in plaats van aan de kant van de weg. Ze zijn tenslotte maar 3km verwijderd. En zo geschiedde.
Eenmaal aangekomen op het parkeerterrein dit Arjan onder de mooie T1 volkswagenbus en weet Six (de bus) weer aan de praat te krijgen. Onder luid gejuich wordt er een klein proefrondje gereden. We kunnen met zijn allen op pad!
Rond 4 uur in de ochtend gaat de wekker alweer. Uiterlijk 6 uur moeten we namelijk in Calais zijn. Rond half 5 gaan we in colonne op pad. Pappie en de kuiken$, Flying Dutchmen, What the Fox, SixOfUs en wij als Team Olav. Tot we bij de tolweg komen en blijkt dat Henri zijn portemonnee in het appartement heeft laten liggen. We contacteren de anderen dat we omkeren en straks weer aansluiten. Henri heeft namelijk vanmorgen een kilt aangetrokken… en zijn korte broek inclusief portemonnee ligt nog in de badkamer…
We komen uiteindelijk om tien voor 6 bij de start aan. En een klein beetje mazzel wil dat we ipv achteraan juist vooraan staan. We melden ons, plakken de stickers de ontvangen de route.
Na een peptalk en mooie doedelzakmuziek gaan we op weg naar de Ferry van Dover. Over de ferry hebben we later nog een verhaal, maar voor nu is het even verstandig enkel te zeggen dat we zo vroeg waren dat we een ferry eerder konden nemen en zo rond 07:00 uur richting Dover voeren.
Ons doel vandaag is Stonehenge. Onze camping is daar vlakbij. Aan boord kopen we alvast kaartjes voor het einde van de middag. Achteraf blijkt dat niet persé nodig en heeft het ons veel tijdstress opgeleverd om op tijd daar te zijn. Een kaartje was namelijk 26 pond pp dus ja daar wil je wel gebruik van maken. En dit keer gaan we vol voor de punten en een foto van Stonehenge met het hele team is een van de opdrachten. Maar voor we daar zijn rijden we over pittoreske Engelse weggetjes. Even wennen aan het links rijden maar gelukkig is het voor Henri niet de eerste keer.
We gaan opzoek naar een plek waar we thee kunnen drinken met een bloemetjes tafelkleed, twee kopjes, gekke hoeden, een instrument, een foto van de Koninklijke familie, een bobby en een engels gebakje. Ook zijn we op zoek naar een plek voor de ‘plons van de dag’. Door alle hectiek lukt het niet om met de hele groep samen te blijven rijden. Terwijl wij in het schattige kustplaatsje Hastings wachten op de anderen blijken zij al hun plons te hebben gedaan… We rijden uiteindelijk verder. Gelukkig vinden we een plek voor het thee drinken en durft Judith de zee in de stappen. Ietwat voorzichtig, er hing namelijk een rode vlag en er was sterke stroming. Maar alles voor de punten!
Terwijl we richting Stonehenge rijden begint het te hozen en te waaien. Henri en Yvette geven aan met dat weer het niet te zien zitten om te kamperen. Of eigenlijk met dat weer de volgende ochtend de spullen zeiknat in te pakken. Er wordt besloten een hotelletje te boeken. We weten net op tijd bij Stonehenge aan te komen met zijn allen een maken daar een team foto plus de laatste opdracht die uitstond: een menselijke piramide van tenminste 3 lagen. Samenwerking dus vereist. Ook onze nieuwe mascotte Duncan McCoo mag mee.
Trots komen we aan bij de camping waar ook de auto keuring plaatsvind. We geven Olav zijn kilt aan, zetten de vlaggetjes er op en gooien de speakers op volume 10 om zo begeleid door doedelzak muziek de finish te behalen.
Volle punten voor alle opdrachten deze eerste dag. Voor ons ferry verhaal (zoals gezegd dat komt later) ontvangen we de witte bandana voor meest bijzondere verhaal. We gaan na de prijsuitreiking rechtstreeks naar het hotel. Morgen door naar Wales!