Zondagavond rond 20 uur verlaten we met een veerboot Stockholm, Zweden richting Turku, Finland. We hebben een luxe diner aan boord en begeven ons rond 22 uur naar onze hut. Een vroege avond, want om half 8 ‘s ochtends komen we al aan. En dat is half 8 Finse tijd, een uurtje tijdsverschil dus half 7 voor ons.

De reis gaat voorspoedig en we komen precies op tijd aan. Via Helsinki rijden we naar Lappeenranta. Een klein (ongeveer 80.000 inwoners) stadje aan het saima meer. Lappeenranta is niet echt een winterse vakantiebestemming, maar in de zomer  is er destemeer te doen, waaronder vooral veel watersport. Maar wij komen niet voor het toerisme, wij komen voor Juusi. 

Toen we de carbagerun oorspronkelijk boekten en de wereld nog normaal was zou de route van Gothenburg naar Helsinki gaan. We hadden toen gelijk besloten om Juusi op te zoeken. Een vriend van Henri die hij kent via het online gamen maar nog nooit in het echt gezien had. Toen de route en natuurlijk de reisrestricties veranderden was Finland niet langer logisch. Maar ook Finland mag je nu weer in zonder te testen voor toegang en met enkel een coronapaspoort. Dus zijn we spontaan alsnog naar Finland gegaan.

Op maandagmiddag bellen we aan in een buitenwijk van Lappeenranta bij een mooi typisch Fins blauw houten huis. We worden van harte welkom geheten door Juusi, zijn vrouw Kaisa, hun twee kleine meisjes en hun 3 katten.  Als er thee en koffie wordt geserveerd gaat dat ook op zijn Fins: een complete tafel met allemaal Finse lekkernijen van speciale broodjes tot taart: de tafel staat vol speciaal voor ons. Ontzettend lief.

Na de koffie gaan we eerst naar ons eigen hotel, een oude kazerne die is omgebouwd, net buiten het centrum van de stad. Savonds lopen we naar het centrum toe om daar wat lekkers te eten. Als we uit het restaurant stappen sneeuw het en het stopt pas met sneeuwen in de vroege ochtend.

Voordat we naar het hotel gingen gisteren hebben we stiekem nog een stop gemaakt: het postkantoor. En bij het postkantoor kregen wij een doos. Een belangrijke doos: Skippy is er weer!

Skippy is natuurlijk van de auto afgeskipt in Bremen. We hebben nog geprobeerd om het terug te vinden, maar helaas…Later kregen we een berichtje van Skippy dat hij zich best vermaakte in Bremen en toen we vroegen of hij niet gewoon weer wilde aansluiten bij onze reis gaf hij aan dat hij dat wel wilde wel. Alleen voor een eland is reistijd blijkbaar nogal wat onberekenbaar en hij gaf aan dat het tussen de 4 en 8 dagen zou kosten. Wij reden natuurlijk veel rond de afgelopen dagen en de kans zou groot zijn dat als Skippy aan zou komen op bestemming, wij al weer verdwenen zouden zijn. Maar in Finland is het dan toch gelukt. Het was een emotioneel weerzien.

Enfin met Skippy mee gaan we dinsdag op pad. We pikken eerst onze persoonlijke gids voor de dag Juusi op en rijden door de omgeving van Lappeenranta. Van een meer wat speciaal in de winter wordt opengehouden voor mensen om te zwemmen (wat ook daar gebeurd) tot een fort tot een stuwdam,  we zien allemaal bijzondere plekken.  Kaisa ontmoet ons met de meisjes bij het fort om samen koffie te drinken en nadat ik nog een keer met de slee van de helling afgegaan ben gaan we weer verder.

Ze hebben helaas geen oppas, dus nemen we alleen onze gids mee uit eten en drinken daarna nog een  kopje koffie bij hun thuis. Nadat we nog een stuk taart en wat koffiebroodjes in onze handen gedrukt krijgen wensen ze ons een goede reis.  Morgen vertrekken we naar Talinn.

4 Comments

  1. Wat fijn dat Skippy jullie weer heeft gevonden. Ik hoop dat ze nu de binnenkant van Olav mag bewonderen of dat jullie een extra veiligheidsriemen voor haar aanschaffen. En ja wat kunnen we verder nog zeggen, jullie gaan een heel andere kant op dan in eerste instantie was aangegeven maar een beetje avontuur kan nooit geen kwaad en die kant is zeker nog onbekend gebied. Veel plezier met jullie ontdekkingstocht en laat ons meegenieten middels dit blog en mooie foto’s.

  2. Via het blog reageren levert rare verhalen op. Niet alles wordt goed geplaatst dus thuis maar uitleg op een en ander.

  3. Wat een mooi verhaal weer. Gezellig om te lezen omdat het met veel humor is geschreven. Skippy was goed getraind zeg. Intelligent ook nog om jullie op zo’n afstand terug te vinden. 😂
    Nog een paar dagen lekker genieten . Mooie dingen zien. Goede combinatie zo. Na een drukke week een slotweek om te relaxen en cultureel bezig te zijn.
    Veel plezier morgen met het feest van Independent day.

  4. Pingback:Countdown – Team Olav

Leave a Reply to Lia Cancel

Your email address will not be published. Required fields are marked *